คนขี้เหงาคนหนึ่ง อยู่ในโลกที่สีเทาๆ
มีเพียงความเงียบเหงา เฝ้ารอคนที่ไม่รู้คือใคร
หายใจไปวันวัน กับคำถามไม่รู้เมื่อไหร่
ถึงจะเจอความหมาย จนวันที่ฉันนั้นได้พบเธอ
ก็ไม่รู้ว่าโชคชะตาหรือเรื่องบังเอิญที่ทำให้เราพบกัน
แต่ชีวิตของฉัน หลังที่พบเธอ มันเปลี่ยนไปจากทุกวัน
สิ่งดีๆที่ฉันได้จากเธอ มันไม่เคยได้รับมาจากใคร
เมื่อพบเธอ เหมือนเจอกุญแจที่หาย
เธอคือคนที่ใครบนฟ้าเคยบอกว่าเราจะเจอใช่ไหม
คนที่หยุดความเหงาในใจของฉันให้มันหายไป
และถ้าหากว่ามันจะเป็นเรื่องจริง เธอช่วยบอกกันอีกครั้งได้ไหม
ช่วยบอกและย้ำให้ฉันมั่นใจว่าตอนนี้ เธอเองก็คิดเหมือนกันใช่หรือเปล่า
นานแล้วที่ฉันอยู่กับคำถามที่ไร้คำตอบ
เธอมีจริงอยู่ไหม คู่แท้ที่ใครบางคนพูดกัน
มันไม่รู้จริงๆ ยังสงสัยซ้ำๆ ทุกวัน
แล้วคำถามเหล่านั้นก็สิ้นสุดลงเมื่อฉันพบเธอ
ก็ไม่รู้ว่าโชคชะตาหรือเรื่องบังเอิญที่ทำให้เราพบกัน
แต่ชีวิตของฉัน หลังที่พบเธอ มันเปลี่ยนไปจากทุกวัน
สิ่งดีๆที่ฉันได้จากเธอ มันไม่เคยได้รับมาจากใคร
เมื่อพบเธอ เหมือนเจอกุญแจที่หาย
เธอคือคนที่ใครบนฟ้าเคยบอกว่าเราจะเจอใช่ไหม
คนที่หยุดความเหงาในใจของฉันให้มันหายไป
และถ้าหากว่ามันจะเป็นเรื่องจริง เธอช่วยบอกกันอีกครั้งได้ไหม
ช่วยบอกและย้ำให้ฉันมั่นใจว่าตอนนี้ เธอเองก็คิดเหมือนกันใช่หรือเปล่า
อย่างที่มีใครบางคนบอกไว้
ไม่มีการเดินทางครั้งใดที่มันสูญเปล่า
ต้องผ่านความเหงายาวนาน
แต่สุดท้ายได้เจอกับเธอก็คุ้มเหลือเกิน
เธอคือคนที่ใครบางคนบนฟ้าเคยบอกว่าเราจะเจอใช่ไหม
คือคนๆ นั้นที่หยุดความเหงาในใจของฉันให้มันหายไป
และถ้าหากว่ามันจะเป็นเรื่องจริง เธอช่วยบอกกันอีกครั้งได้ไหม
ช่วยบอกและย้ำให้ฉันมั่นใจว่าตอนนี้ เธอเองก็คิดเหมือนฉันใช่หรือเปล่า
เธอคือคนที่ใครบนฟ้าเคยบอกว่าเราจะเจอใช่ไหม
คนที่หยุดความเหงาในใจของฉันให้มันหายไป
และถ้าหากว่ามันจะเป็นเรื่องจริง เธอช่วยบอกกันอีกครั้งได้ไหม
ช่วยบอกและย้ำให้ฉันมั่นใจว่าตอนนี้ เธอก็รู้สึกเหมือนฉันใช่หรือเปล่า